Cebula zwyczajna (Allium cepa)
Roślina pochodzi z terenów dzisiejszego Afganistanu, Iranu i Turcji, obecnie nie występuje dziko tylko w uprawie. Jest rośliną dwuletnią – w pierwszym roku wytwarza położoną płytko pod ziemią cebulę, w której gromadzi substancje zapasowe, w drugim roku kwitnie i owocuje. Posiada wiele odmian o zróżnicowanym smaku i zapachu.Krojąc cebulę można wyczuć charakterystyczny zapach, drażniący śluzówki. Są to fitoncydy, które podobnie jak inne nielotne związki zawarte w cebuli mają właściwości bakteriobójcze. Cebula hamuje więc rozwój bakterii w nieżytach górnych dróg oddechowych, w przewodzie pokarmowym, przy trudno gojących się ranach, czyrakach i owrzodzeniach. Wzbogaca organizm w naturalne witaminy i mikroelementy.
Syrop z cebuli
Dobrze utartą lub zmieloną cebulę wymieszać z miodem w proporcji 1:1, podgrzać i przecisnąć przez gazę. Pić łyżkę stołową 3-5 razy dziennie po jedzeniu przy kaszlu lub bronchicie. Dzieci piją 3-5 razy dziennie po łyżeczce od herbaty.
Sok z cebuli
Drobno posiekaną lub pokrojoną w talarki cebulę przesypać cukrem i pozostawić pod przykryciem w ciepłym miejscu na kilka godzin. Sok zlać do słoiczka i pić 2-4 razy dziennie przy przeziębieniu, dla naturalnej dezynfekcji przewodu pokarmowego oraz przy nadciśnieniu.
Wino cebulowe
Około 300 g cebuli zmielonej w maszynce do mięsa zmieszać ze 100 g miodu i butelką białego wytrawnego wina. Macerować przez 4-5 dni, codziennie starannie mieszając. Przecedzić i pić 1-3 razy dziennie po małym kieliszku jako środek ogólnie wzmacniający, zapobiegający szkorbutowi i miażdżycy naczyń krwionośnych.
Miazga z cebuli (do okładów)
Świeżą cebulę rozetrzeć, ułożyć na gazie i przykładać w miejsca zaatakowane przez reumatyzm. Zdjąć, jeśli wystąpi uczucie palenia.
Maść cebulowa
Dużą cebulę utrzeć na tarce, dodać łyżkę miodu, łyżeczkę mąki pszennej i ½ tuby maści Tormentiol, wymieszać. Przykładać na czyraki, wrzody i trudno gojące się rany.